Η Τασία εργάζεται σαν παραμάνα στο σπίτι της Κυρίας και του Κυρίου. Τους κρατάει στη ζωή με το γάλα της και τους υπηρετεί. Μόνη της ανάπαυλα είναι κάτι αλαφιασμένες βουτιές, στα κλεφτά.

Η Τασία μένει μόνη και κάνει το σπίτι φύλλο και φτερό, ψάχνοντας για κάτι που είναι σίγουρη πως μόλις το δει θα τ’ αναγνωρίσει. Στο τέλος, κάτι (νομίζει πως) βρίσκει, όμως η σημασία του δεν είναι ξεκάθαρη.

Στα Κεντρικά της Αρχιεπισκοπής η ανάκριση της Τασίας επικεντρώνεται στην περίοδο στα Λαϊκά και στην γνωριμία της με τον παραμάνα Χρήστο.

Η Χρύσα κάνει την επανεμφάνισή της, ως Επιθεωρητής πλέον. Αναλαμβάνει προσωπικά την ανάκριση, αφού αποκαλύπτεται πως η σύλληψη της Τασίας ήταν δική της ιδέα.