Περίληψη
-
Η Χρύσα κάνει την επανεμφάνισή της. Είναι πλέον Ανακριτής, μεσαίου—προς το παρόν—επιπέδου, αλλά ιδιαίτερα φιλόδοξη. Το πρότζεκτ «Τασία» αποτελεί δική της ιδέα; Ελπίζει μέσω αυτού να εκτοξευθεί στην Αρχιεπισκοπική ιεραρχία; Υπάρχει όμως κάποια ουσία ή πρόκειται για έμμονη ιδέα της Χρύσας που χρησιμοποιεί την Αρχιεπισκοπή για να πάρει εκδίκηση;
-
Ποιος είναι ο ρόλος—και η αληθινή υπόσταση—του Αρχιεπίσκοπου; Είναι φυσικό πρόσωπο ή πρόκειται για ένα είδος Εκπροσώπου—και αν ναι, ποιος ή τι (πχ. τεχνητή ευφυΐα;) κρύβεται από πίσω;
-
Σε ποιο ποσοστό βασίζεται ο περιηγητής στη μνήμη του χρήστη; Μήπως είναι κυμαινόμενο και αν ναι, με βάση τι; Πόσο μακριά απ’ την πραγματικότητα βρίσκονται—στην πραγματικότητα!—οι άνθρωποι;
-
Η Χρύσα κατηγορεί ευθέως την Τασία πως, στα Λαϊκά, όχι μόνο έκανε παρέα με «τρομοκράτες», αλλά η σχέση της με τον Χρήστο ήταν πολύ πιο στενή απ’ όσο είχε παραδεχθεί κατά την προηγούμενη φάση της ανάκρισης.
-
Η Χρύσα εγκαλεί την Τασία επειδή όχι μόνο παραβίασε τον όρκο/αποστολή της παραμάνας, αλλά αμαύρωσε και την μνήμη της σχέσης τους. Σημειωτέον πως η Χρύσα αναφέρεται στην σχέση τους σαν να μην είχε ποτέ διαταραχθεί ή διακοπεί. Αυτό αιφνιδιάζει την Τασία και την βάζει σε δύσκολη θέση παρ’ όλο που και αυτή «σκεφτόταν» την Χρύσα—μέχρι που γνώρισε τον Χρήστο; Αλλά είναι ειλικρινής η Χρύσα; Η Τασία;
-
Επίσης, αποκαλύπτεται πως και η Θέκλα είχε γνωρίσει τον Χρήστο. Είναι αλήθεια αυτό; Αν ναι, πότε συνέβη; Πριν ή μετά την Τασία; Και πόσο στενή ήταν αυτή η σχέση;
-
Η Χρύσα ζητάει από την Τασία να προδώσει τον Χρήστο, όπως «σου „κανε κι“ αυτός με την Θέκλα». Το κίνητρό της Χρύσας είναι επαγγελματικό, αλλά και προσωπικό, αφού η Χρύσα (υποστηρίζει ότι) παρέμεινε απόλυτα πιστή στην ανάμνηση της Τασίας. Αλλά τι σημαίνει «πίστη» στις συνθήκες που ζουν και τι αξία μπορεί να έχει;
-
Η οδυνηρά διαφορετική ματιά της Χρύσας και της Τασίας στην σχέση τους. Είναι όμως αλήθεια τίποτα απ’ όλα αυτά; Και η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη απ’ το γεγονός πως τόσο η Χρύσα, όσο και η Τασία, φαίνεται πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο προχώρησαν στις πνευματικές διδαχές και είναι πλέον σε θέση να κάνουν πράγματα όπως να ονειρευτούν η μια το συνειδητό όνειρο της άλλης.
-
Η τελική σύγκρουση μεταξύ Χρύσας και Τασίας θα γίνει υπό κατάδυση, σε υποατομικό επίπεδο (άρα με άμεσο κίνδυνο για την ζωή και των δύο), και εφαρμόζοντας όλες τις διδαχές της κυρά Ζωής. Μήπως πρόκειται για την δολιοφθορά που σχεδίαζε η οργάνωση; Η Τασία θα αναγκαστεί να πάρει θέση: υπάρχει κάτι που να της δίνει δικαίωμα να καταστρέψει τον τόσο «σάπιο» κόσμο που την περιβάλλει; Αλλά είναι πραγματικά σάπιος ο κόσμος ή έτσι επιλέγει να τον βλέπει η Τασία για να δικαιολογήσει τις πράξεις της; Και πού βασίζεται η ελπίδα της πως κάτι πιο υγιές θα πάρει την θέση του;
-
Όμως, και αντίστροφα: αν οι πράξεις της Τασίας μπορούν να οδηγήσουν στον χαμό της, αντί της κοινωνικής αλλαγής, τότε σε ποιον βαθμό η ιστορία της—με την όποια κατάληξη—δεν είναι παρά ένας αναχρονισμός α λα Μίσιμα; Απηχούν οι αμφιταλαντεύσεις της κάποια όψη του κοινωνικού γίγνεσθαι ή πρόκειται για αντίλαλο του προσωπικού της αδιέξοδου;